Categorías
THE WILD BLOG

Desinfección si, pero con criterio

Por Luján López

Enxeñeira de Minas en Eixo Sostenibilidad S.L.

As labores de limpeza e hixiene tamén poden supoñer un foco de contaminación e afección á saúde humana que poucas veces temos en conta, máis aló do que o seu propio envase supón.

Na situación na que nos atopamos, na que a convivencia cun virus obríganos a lavarnos e desinfectar a nosa contorna máis do que estamos afeitos, é interesante reflexionar sobre os tipos de produtos que
utilizamos para iso.

A maior parte dos produtos de limpeza e deterxentes que utilizamos no noso fogar conteñen químicos contaminantes e substancias potencialmente perigosas para o medio ambiente, a nosa saúde e a dos nosos.

Xa fomos advertidos pola OCU de que moitos dos produtos que utilizamos, é recomendable que os evitemos por conter unha gran cantidade de ácidos, disolventes potencialmente nocivos para a saúde ou
ser demasiado corrosivos… Algúns destes produtos poden mesmo empeorar a asma dos que o padecen ou provocar dificultades respiratorias, bronquite e hemicrania, se os espazos nos que os utilizamos non se ventilan de maneira correcta. Estas son claras sinais do noso organismo de que algo non lle senta ben. Sinais que deben ser escoitadas e atendidas. Pero, escoitaremos da mesma forma ao medio ambiente?

Ao planeta tampouco lle sentan ben este tipo de produtos e hai que ser especialmente coidadoso con eles en espazos abertos nos que a contaminación do chan (e os acuíferos que se atopan baixo os nososos pés) é relativamente sinxela.

Por iso, en THE WILD, optamos por alternativas que respecten o medio ambiente sen arriscar a saúde das persoas. Nesta segunda edición, para a limpeza dos espazos máis susceptibles de ser invadidos polo covid
utilizarase un produto viricida adecuado para tal fin, pero respectuoso co medio ambiente. Este será de fabricación local e estará composto exclusivamente de alcois, glicerina e aloe vera, para que non perxudique a nosa pel nin a dos máis cativos. Para o resto de labores de desinfección, da mesma maneira, utilizaranse limpadores biodegradables e de fabricación nacional baixo os estándares de medio ambiente (ISO 14001) e de calidade ( ISO 9001). A maiores, todos os produtos estarán contidos en envases
reutilizados e novamente reutilizables.

Un esforzo máis para acadar os nosos obxectivos de sustentabilidade e seguridade.

◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗

Las labores de limpieza e higiene también pueden suponer un foco de contaminación y afección a la salud humana que pocas veces tenemos en cuenta, más allá de lo que su propio envase supone.

En la situación en la que nos encontramos, en la que la convivencia con un virus nos obliga a lavarnos y desinfectar nuestro entorno más de lo que estamos acostumbrados, es interesante reflexionar sobre los tipos de productos que utilizamos para ello.

La mayor parte de los productos de limpieza y detergentes que utilizamos en nuestro hogar contienen químicos contaminantes y sustancias potencialmente peligrosas para el medio ambiente, nuestra salud y la de los nuestros.

Ya hemos sido advertidos por la OCU de que muchos de los productos que utilizamos, es recomendable que los evitemos por contener una gran cantidad de ácidos, disolventes potencialmente nocivos para la salud o ser demasiado corrosivos… Algunos de estos productos pueden incluso empeorar el asma de los que lo padecen o provocar dificultades respiratorias, bronquitis y migrañas, si los espacios en los que los utilizamos no se ventilan de manera correcta. Éstas son claras señales de nuestro organismo de que algo no le sienta bien. Señales que deben ser escuchadas y atendidas. Pero, ¿escucharemos de la misma forma al medio ambiente?

Al planeta tampoco le sientan bien este tipo de productos y hay que ser especialmente cuidadoso con ellos en espacios abiertos en los que la contaminación del suelo (y los acuíferos que se encuentran bajo nuestros pies) es relativamente sencilla.

Por ello, en THE WILD, optamos por alternativas que respeten el medio ambiente sin arriesgar la salud de las personas. En esta segunda edición, para la limpieza de los espacios más susceptibles de ser invadidos por el covid, se utilizará un producto viricida adecuado para tal fin, pero respetuoso con el medio ambiente. Éste será de fabricación local y estará compuesto exclusivamente de alcoholes, glicerina y aloe vera, para que no
perjudique nuestra piel ni la de los más peques. Para el resto de labores de desinfección, de la misma manera, se utilizarán limpiadores biodegradables y de fabricación nacional bajo los estándares de medio ambiente (ISO 14001) y de calidad (ISO 9001). A mayores, todos los productos estarán contenidos en envases reutilizados y nuevamente reutilizables.

Un esfuerzo más para alcanzar nuestros objetivos de sostenibilidad y seguridad.

Categorías
THE WILD BLOG

POLO CAMIÑO, MELLOR ACOMPAÑADOS

Por Luján López

Enxeñeira de Minas en Eixo Sostenibilidad S.L.

Algunha vez cuestionástesvos sobre como inflúen os vosos hábitos no medio ambiente? Sobre cal é a vosa pegada de carbono? 

Algún día falaremos máis detidamente sobre a pegada de carbono, indicador IMPORTANTÍSIMO para avaliar o comportamento ambiental dun individuo, organización, produto ou evento, xa que reflicte a cantidade de gases de efecto invernadoiro (GEI) que emiten estes directa e indirectamente. Entre eses GEI está un ao que todos estamos familiarizados (ou iso espero), o dióxido de carbono ou CO2. Aínda que este non é o malo malísimo da historia, é o que se toma como referencia pois conta cunha concentración maior na atmosfera, a cal os seres humanos nos encargamos de aumentar ás veces sen pararnos un cachiño a pensar nas consecuencias. 

Un dos factores que inflúe en nosa propia pegada de carbono é precisamente o tema de hoxe, o transporte. A continuación, deixo unha boa comparación coa que se entenderá perfectamente a importancia de decidir ben o medio a través do cal nos desprazamos: 

Imos tomar como exemplo unha persoa que traballe a 2 km do seu domicilio e desprácese aproximadamente a mesma distancia a fin de semana cara aos lugares de lecer que frecuenta. Se os traxectos realízaos a pé ou en bicicleta non emitirá absolutamente nada, pero se os realiza en metro ou tren deixará unha pegada de 36,50 kg de CO2 ao ano; se o fai en autobús, de 90,50 kg de CO2 ao ano; en moto, 175,20 kg de CO2 ao ano e en coche, 277,40 kg de CO2 ao ano. E si, isto ocorre polo potencial contaminante do medio de transporte do que se trate. Pero a elección é nosa. 

Así que as preguntas rediríxense á nosa conciencia… podemos compartir o noso vehículo particular para ir ao traballo e evitar que saian á estrada outros vehículos para realizar o mesmo traxecto, á mesma hora? Tendo a opción de utilizar o transporte público, optamos polo privado por comodidade? por qué non eliximos un supermercado máis próximo para poder ir e volver a pé? Se a nosa cidade ten carril bici… por que non aproveitalo? 

En THE WILD traballamos na medida do posible por fomentar o transporte público e que compartades os vosos vehículos privados. Baixo unha situación ideal reduciríase ao mínimo o aparcadoiro de coches sen deixar de completar o aforo do evento. 

Unha vez máis vos pedimos axuda para conseguilo. Somos conscientes de que a accesibilidade do lugar da celebración non é moi boa, que non todo o mundo pode chegar cos pulmóns en bo estado se decide ir a pé ou en bicicleta. Pero queremos que tomedes en consideración as liñas de VITRASA que cada ano habilítanse para a chegada ao festival ou a opción de compartir o taxi cos colegas. E se non resulta viable ningunha desas opcións, que cheguen polo menos os vehículos privados con todas as prazas ocupadas. 

Lanzaremos máis iniciativas neste sentido, pero gustaríanos que o incentivo sexa algo extra, non determinante. Que as conciencias este ano griten máis forte. Que se algo bo deunos o parón polo estado de alarma foi unha “nova normalidade”, unha nova oportunidade para facelo mellor.

◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗

¿Alguna vez os habéis cuestionado sobre cómo influyen vuestros hábitos en el medio ambiente? ¿Sobre cuál es vuestra huella de carbono?
Algún día hablaremos más detenidamente sobre la huella de carbono, indicador IMPORTANTÍSIMO para evaluar el comportamiento ambiental de un individuo, organización, producto o evento, ya que refleja la cantidad de gases de efecto invernadero (GEI) que emiten éstos directa e indirectamente. Entre esos GEI está uno al que todos estamos familiarizados (o eso espero), el dióxido de carbono o CO2. Aunque éste no es el malo malísimo de la historia, es el que se toma como referencia pues cuenta con una concentración mayor en la atmósfera, la cual los seres humanos nos encargamos de aumentar a veces sin pararnos un ratito a pensar en las consecuencias.

Uno de los factores que influye en nuestra propia huella de carbono es precisamente el tema de hoy, el transporte. A continuación, dejo una buena comparación con la que se entenderá perfectamente la importancia de decidir bien el medio a través del cual nos desplazamos:

Vamos a tomar como ejemplo una persona que trabaje a 2 km de su domicilio y se desplace aproximadamente la misma distancia el fin de semana hacia los lugares de ocio que frecuenta. Si los trayectos los realiza a pie o en bici no emitirá absolutamente nada, pero si los realiza en metro o tren dejará una huella de 36,50 kg de CO2 al año; si lo hace en autobús, de 90,50 kg de CO2 al año; en moto, 175,20 kg de CO2 al año y en coche,
277,40 kg de CO2 al año. Y sí, esto ocurre por el potencial contaminante del medio de transporte del que se trate. Pero la elección es nuestra.

Así que las preguntas se redirigen a nuestra conciencia… ¿podemos compartir nuestro vehículo particular para ir al trabajo y evitar que salgan a la carretera otros vehículos para realizar el mismo trayecto, a la misma hora? Teniendo la opción de utilizar el transporte público, ¿optamos por el privado por comodidad? ¿por qué no elegimos un supermercado más cercano para poder ir y volver a pie? Si nuestra ciudad tiene carril bici… ¿por qué no aprovecharlo?

En THE WILD trabajamos en la medida de lo posible por fomentar el transporte público y que compartáis vuestros vehículos privados. Bajo una situación ideal se reduciría al mínimo el aparcamiento de coches sin dejar de completar el aforo del evento.

Una vez más os pedimos ayuda para conseguirlo. Somos conscientes de que la accesibilidad del lugar de la celebración no es muy buena, que no todo el mundo puede llegar con los pulmones en buen estado si decide ir a pie o en bici. Pero queremos que toméis en consideración las líneas de VITRASA que cada año se habilitan para la llegada al festival o la opción de compartir el taxi con los colegas. Y si no resulta viable ninguna de esas opciones, que lleguen por lo menos los vehículos privados con todas las plazas ocupadas.

Lanzaremos más iniciativas en este sentido, pero nos gustaría que el incentivo sea algo extra, no determinante. Que las conciencias este año griten más fuerte. Que si algo bueno nos ha dado el parón por el estado de alarma fue una “nueva normalidad”, una nueva oportunidad para hacerlo mejor.

Categorías
THE WILD BLOG

OS RESIDUOS, UNHA RESPONSABILIDADE COMPARTIDA

Por Luján López

Enxeñeira de Minas en Eixo Sostenibilidad S.L.

Os residuos convertéronse nun dos grandes problemas ambientais do século XXI. Hai que invertir moito traballo en corrixir unha situación límite na que o lixo está a afogar os ecosistemas.

O aumento da produción industrial e o avance tecnolóxico derivan nun incremento rápido e inevitable da xeración de residuos. Isto, unido coa ausencia de valores ambientais e a filosofía baseada en “non o fago ata que sexa obrigatorio e sancionable”, resulta un escenario no que se debe actuar de forma urxente e racional para controlar o impacto que isto causa no medio ambiente e na saúde do ser humano.

Por sorte, no último século, aumentou a conciencia dos gobernos, organismos, administracións e disponse dun, cada vez máis estrito, marco lexislativo para levar á práctica a obrigación dunha xestión de residuos adecuada. Ademais, a promoción e a visibilidade das vantaxes de implantar o concepto de ‘economía circular’ na empresa privada fomenta o aproveitamento do valor de certas fraccións de residuos.

E ata aquí a reflexión sobre a culpa dos produtores, das empresas e “os de arriba”. Agora tócanos a nós, aos consumidores, aos que a normativa nos reparte a outra parte de responsabilidade.

Todo consumidor de produtos susceptibles de xerar residuos debe estar informado sobre a maneira de xestionalos. E, por suposto, cumprir a regra das 4 ‘ R’ que parece tan sinxela, pero na práctica cúmprese o xusto e necesario: REDUCIR, REUTILIZAR, RECICLAR E RECUPERAR (este último máis enfocado a procesos industriais). Señores, importante: POR ESA ORDE. É dicir, se temos oportunidade de non xerar residuos, non o faremos. Non vale de nada seguir vivindo no mundo de “un só uso” ou de “usar e tirar”.

Como vimos, un evento funciona como unha pequena empresa e a minimización dos residuos é unha das nosas prioridades. Desta forma, moitos dos materiais reutilízanse dunha edición á seguinte e xa vistes o
ano pasado como fomentamos a separación dos residuos para a súa reciclaxe.

Este ano estamos a traballar en máis iniciativas relativas aos residuos que vos van a gustar. Irémosvolas desvelando…

Pero nós sós non podemos. Necesitamos a vosa axuda, a vosa responsabilidade, a vosa conciencia. Por exemplo: por que non levar o vaso no que bebín a consumición á barra para que mo enchan coa seguinte? por que pedir máis panos de mesa “por se acaso” antes de saber se vou usar todas as que xa me deron? realmente custa tanto investir dous minutos en separar para reciclar o que vou tirar ou pesa máis a comodidade de tiralo todo ao verde?

Co noso traballo e os vosos pequenos xestos, camiñamos cara ao ‘residuo cero’ e gañamos todos.

◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗◖◗

LOS RESIDUOS, UNA RESPONSABILIDAD COMPARTIDA

Los residuos se han convertido en uno de los grandes problemas ambientales del siglo XXI. Hay que volcar mucho trabajo en corregir una situación límite en la que la basura está ahogando los ecosistemas.

El aumento de la producción industrial y el avance tecnológico derivan en un incremento rápido e inevitable de la generación de residuos. Esto, unido con la ausencia de valores ambientales y la filosofía basada en “no lo hago hasta que sea obligatorio y sancionable”, resulta un escenario en el que se debe actuar de forma urgente y racional para controlar el impacto que esto causa en el medio ambiente y la salud del ser humano.

Por suerte, en el último siglo, ha aumentado la conciencia de los gobiernos, organismos, administraciones y se dispone de un, cada vez más estricto, marco legislativo para llevar a la práctica la obligación de una gestión de residuos adecuada. Además, la promoción y la visibilidad de las ventajas de implantar el concepto de ‘economía circular’ en la empresa privada fomenta el aprovechamiento del valor de ciertas fracciones de residuos.

Y hasta aquí la reflexión sobre la culpa de los productores, de las empresas y “los de arriba”. Ahora nos toca a nosotros, a los consumidores, a los que la normativa nos reparte la otra parte de responsabilidad.

Todo consumidor de productos susceptibles de generar residuos debe estar informado sobre la manera gestionarlos. Y, por supuesto, cumplir la regla de las 4 ‘R’ que parece tan sencilla, pero en la práctica se cumple lo justo y necesario: REDUCIR, REUTILIZAR, RECICLAR Y RECUPERAR (este último más enfocado a procesos industriales). Señores, importante: POR ESE ORDEN. Es decir, si tenemos oportunidad de no generar residuos,
no lo haremos. No vale de nada seguir viviendo en el mundo de “un solo uso” o de “usar y tirar”.

Como hemos visto, un evento funciona como una pequeña empresa y la minimización de los residuos es una de nuestras prioridades. De esta forma, muchos de los materiales se reutilizan de una edición a la siguiente y ya habéis visto el año pasado cómo hemos fomentado la separación de los residuos para su reciclaje.

Este año estamos trabajando en más iniciativas relativas a los residuos que os van a gustar. Os las iremos desvelando…

Pero nosotros solos no podemos. Necesitamos vuestra ayuda, vuestra responsabilidad, vuestra conciencia. Por ejemplo: ¿por qué no llevar el vaso en el que bebí la consumición a la barra para que me lo rellenen con la siguiente? ¿por qué pedir más servilletas “por si acaso” antes de saber si voy a usar todas las que ya me han dado? ¿realmente cuesta tanto invertir dos minutos en separar para reciclar lo que voy a tirar o pesa más la
comodidad de tirarlo todo al verde?

Con nuestro trabajo y vuestros pequeños gestos, caminamos hacia el ‘residuo cero’ y ganamos todos.